اینکه استاتین ها دیابت زا هستند طبق متاانالیز های جدید تقریبا قطعی میشه گفت آره!
اما این خطر در افراد مبتلا به سندرم متابولیک یا اختلال تحمل گلوکز بیشتر از سایرین هستش و در افراد فاقد ریسک فاکتورهای جدی، نادر است.
توصیه میشه به دوز کم استاتین ها اکتفا بشه، و اصلاح رژیم غذایی و فعالیت بدنی ارجح بر تجویز داروست.
در تجویز دارو باید دید سود تجویز دارو برای بیمار بیشتره یا عوارض آن.
تجربه جالبی بین پزشکها وجود داره اینه که بعد رویت افزایش لیپیدهای بیمار میگن چربی نخور، سرخ کردنی نخور و ....!
واقعا بیمار بعد ترک مطب به اوامر پزشک پایبند میمونه!
گاهی دیدم اطبا هم در برابر غذاهای خوشمزه و چرب و چیلی نمیتونند مقاومت کنند، چی جوری میشه بیمار رو منع کرد؟
رطب خورده کی منع رطب کند!
عصاره برگ زیتون یا داروی شیمیایی یا سیاهدانه!
چند تا جمله مهم از مبحث درمان فشار خون بالا کتاب هاریسون چاپ 2015 ، فصل 298 در زیر بهش اشاره میکنم:
۱. متوسط کاهش میزان فشار خون با دوزهای استاندارد گروههای دارویی مختلف 4 - 7 / 8 - 10 م.م.ج است.
به همین علت برای دستیابی به کاهش بیشتر فشار خون بالا بهتر است از دو یا چند گروه دارویی با دوز پایین بجای صرفا افزایش دوز یک دارو استفاده شود.
داروسازان محترم اگر شغل شما صرفا داروفروشی است پس چرا این همه سال وقت را صرف رشته داروسازی میکنید. ایا نباید برای فروش دارو بدون نسخه به خریدار از وی علت مصرف را جویا شوید.
چند مورد شایع:
بیمار خودش نسخه های قبلی را برای علایم مشابه تکرار میکنه
مثال: پزشک برای بیمار سالمندی بعلت درد زانو، کپسول سلکوکسیب به تعداد ۳۰ عدد نسخه میکنه، دیده شده بیمار خودسرانه همیشه با مراجعه به داروخانه هر دو ماه یک بسته صدتایی از دارو را از تکنسین دارویی داروخانه میخره. نه داروفروش و نه فرد آگاه دیگری اصلا به بیمار این آگاهی را نمیده که این دارو خطر آسیبهای قلبی عروقی رو بالا میبره و نباید مستمرا استفاده بشه. بماند خونریزی های غیرمنتظره گوارشی که شیوع رو به بالایی داره پیدا میکنه
در مورد فشار خون چند واقعیت وجود داره که همکاران اکثرا با اینکه به اون آگاهند اما باز توجه جدی بهش ندارند:
1. بیش از 50 درصد بیماران پس از دریافت داروهای درمان فشار خون بالا اصلا دارو ها را نمی خورند یا منظم مصرف نمیکنند. (یا باید بگید به من چه! یا اینکه بیمار و اطرافیانش رو تشویق به مصرف درست و به موقع داروها کنید)
2. همکاران گرامی غالبا صرفا به همان فشار خونی که بار اول اندازه میگیرند اکتفا میکنند، اگر بالا بود سریع اقدام به دادن چند دارو میکنند!
حداقل باید دو بار در دو زمان متفاوت در آرامش کامل و در دو حالت نشسته و خوابیده به پشت و از دو بازو و نیز با کنترل نبض های اندام های تحتانی باشد و نیز رعایت سایر نکات مربوطه.
3. عمدتا شرح حال قوی از بیمار مشکوک به فشار خون بالا تهیه نمی کنند. (یا وقت نمیذارند یا روسای بالادستی اجازه مریض دیدن با کیفیت مناسب رو نمیدن! هر چند عدم پرداخت حقوق و دستمزدها و تعداد بالای مریض ها بسیار اذیت کننده است و دولت محترم هم کمکی برای اصلاح این وضعیت نمیکند و بیماران ناآگاهانه همه چیز را فقط از چشم پزشکان میبینند.)
4. بیمارانی که چند دارو (چه برای بیماری اصلی و یا سایر بیماریها) میگیرند غالبا برخلاف اونهایی که یک یا دو دارو میگیرند پایبندی چندانی به مصرف دارو ندارند. مثلا سالمندی دیابتی که دو دارو برای کنترل قند، دو دارو برای فشار خون و دو دارو برای استئوپروز و خواب میگیرد، چندان پایبندی جدی به مصرف داروها ندارد. علت عمده اش هم خستگی از مصرف زیاد داروها و فراموشی در سالمندی است.
در درمان هیپوکالمی باید از برقرار بودن جریان ادرار با حجم نرمال مطمئن باشید، تجویز پتاسیم در فرد آنوریک یا اولیگوریک بسیار خطرناک است.
1. در صورتی که پتاسیم سرم کمتر از ۵ - ۵.۲ میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) باشد و ریتم نوار قلب بیمار، جریان ادرار و کراتینین سرم وی طبیعی باشد، mEq/L ۱۰ از محلول KCL تجویز می شود.
2. اگر پتاسیم پلاسما کمتر از mEq/L ۳.۵ باشد و یا بیکربنات تجویز شود، 40 - 80 mEq/L از محلول KCL تجویز می شود.
